SGS μη τοξικό αντι γδάρσιμο υφάσματος Microfiber δέρματος Faux σιλικόνης

Γδάρσιμο-ανθεκτικός καλύτερος καυτός υφάσματος Microfiber σιλικόνης πωλεί για τη συλλογή των ατόμων

• Τα υλικά σιλικόνης αποτελούνται από την επανάληψη των μονάδων ανόργανου – SiO2 – ως δομή σπονδυλικών στηλών, με μεθύλιο ή άλλες λειτουργικές ομάδες όπως – δευτερεύουσες ομάδες Si. Αυτά τα υλικά είναι βιοσυμβατά, πολύ σταθερός, μη τοξικά, και αδιάλυτα στα ρευστά σωμάτων. Για τις ιατρικές εφαρμογές, dimethylsiloxane είναι πολυμερισμένος για να διαμορφώσει ένα πήκτωμα σιλικόνης.

Σιλικόνες

• Τα υλικά σιλικόνης έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως στην ιατρική για πάνω από 60 έτη. Διαθέσιμοι σε ποικίλους υλικούς τύπους, έχουν τις μοναδικές χημικές και σωματικές ιδιότητες που φανερώνουν στο άριστα biocompatibility και το biodurability για πολλές εφαρμογές. Τα ελαστομερή σιλικόνης έχουν τις εντυπωσιακά χαμηλές θερμοκρασίες γυαλί-μετάβασης και διατηρούν την ευελιξία τους πέρα από μια ευρεία σειρά θερμοκρασίας, που επιτρέπει σε τους για να αντισταθούν τους όρους από την κρύα αποθήκευση στην αποστείρωση ατμού. Έχουν την υψηλή διαπερατότητα στα αέρια και πολλά φάρμακα, συμφέροντα αντίστοιχα στην προσοχή πληγών ή στη διαδερμική παράδοση φαρμάκων. Έχουν τη χαμηλή ένταση επιφάνειας και την αξιοπρόσεκτη χημική σταθερότητα, που επιτρέπει το biocompatibility και το biodurability σε πολλές μακροπρόθεσμες εφαρμογές μοσχευμάτων.

• Τα High-viscosity λάστιχα σιλικόνης χρησιμοποιούνται ως αποσυμπιεστές ιστού. Οι πιό κοινές εφαρμογές αυτού του υλικού ήταν για maxillofacial, το στήθος, το στήθος, και την αύξηση μόσχων. Αξιολογούνται αυτήν την περίοδο για την κοινή αναδημιουργία αντικατάστασης και τενόντων. Αν και η σιλικόνη θεωρείται βιολογικά αδρανής, μπορεί να αποσπάσει μια ήπια ξένη αντίδραση σωμάτων που ακολουθείται από την ενθυλάκωση ιστού. Η χρήση των πηκτωμάτων σιλικόνης έγινε αμφισβητούμενη οφειλόμενη στις ανησυχίες σχετικά με τη μετανάστευση μονομερών και την τοξικότητα καθώς επίσης και (τις μη αποδεδειγμένες) ανθρώπινες βοηθητικές ασθένειες. Αυτές οι αβεβαιότητες οδηγούν σε έναν περιορισμό της χρήσης των μοσχευμάτων πηκτωμάτων σιλικόνης από το FDA το 1992. Αυτήν την περίοδο, τα μοσχεύματα πηκτωμάτων σιλικόνης επαναξιολογούνται και είναι διαθέσιμα μόνο κάτω από τις συγκεκριμένες οδηγίες για την αναδημιουργία στηθών.